زیارت رسول خدا(ص) و ائمه معصومین(ع) از عباداتی است که برای آن آداب ویژهای بیان شده است. یکی از این آداب غسل زیارت است که درباره آن دو قول وجود دارد. قریب به اتفاق فقیهانی که متعرض این موضوع شدهاند، استحباب آن را قطعی یا اجماعی یا بلاخلاف شمردهاند و اندکی از فقیهان هم قائل به عدم استحباب آن شدهاند. قائلین به استحباب به ادله مختلفی استناد کردهاند که عمدهدلیل آنها روایات است. بخشی از این روایات به عموم و اطلاقشان دلالت بر استحباب غسل زیارت معصومین: دارند. اما بخش دیگری از روایات، روایات خاصی هستند که یا تصریح به سنت بودن غسل زیارت رسول خدا(ص) و ائمه معصومین(ع) دارند یا درباره زیارت معصوم خاصی توصیه به انجام دادن غسل قبل از زیارت ـ از دور یا نزدیک ـ میکنند. دلیل دوم قائلین به استحباب، سیره معصومین(ع) و سیره متشرعه متصل به عصر معصومین(ع) است. در مقابل قول شاذ و نادری وجود دارد که قائل به عدم استحباب غسل زیارت شده و ادله استحباب را تمام نمیداند. به نظر میرسد ادله استحباب غسل زیارت تمام است و غسل زیارت معصومین(ع) مستحب است.