در تحقیق حاضر حکم فقهی عکس سلفی محرم با دوربین تلفن همراه و نگاه به همسر، از طریق تماس تصویری در حال احرام، بررسی شده است. نتایج حاصل از این پژوهش، که بــا کمک نرم افزار و در تحقیقات کتابخانه‌ای صورت پذیرفته، از این قرار اســت که صفحه نمایشــگر تلفن همراه ـ گرچه هنگام عکاسی تصویری از آنچه مقابل عدسی دوربین قرار گرفته است را نشان می‌دهد و کارکردی شبیه به آینه دارد ـ از این جهت که مؤلفه‌های آینه، یعنی ثبات در کارکرد و استقلال در ارائه تصویر، را ندارد و برای نمایش تصویر از عدسی و مدارهای الکترونیکی کمک می‌گیرد، عرفاً مصداقی از آینه محسوب نمی‌شود. اما از آنجا که ملاک حرمت نگاه مُحرم در آینه، قصد تزیین است، مقصود از نگاه به تصویر منعکس شده در صفحه نمایشــگر هنگام عکاســی نباید قصد تزیین باشد. ازاینرو ثبت عکس شخصی توسط مُحرم با این قید، مجاز به نظر می رسد. همچنین فقها نگاه شهوی مُحرم به همسر را جایز نمیدانند. ازاین رو جواز نگاه محرم به همسر در تماس تصویری، به خالی بودن نگاه او از شــهوت منوط است و بدون این قید، مشــاهده همسر هنگام برقراری تماس تصویری مجاز نیست.
)