تبیین موضوع‌شناسی ادنی‌الحل و امکان‌سنجی حکم تکلیفی احرام از آن، مسئله‌ای است که کمتر بدان پرداخته شده است. احرام، نخستین منسک در حج و عمره بوده که دارای ابعاد مختلفی است که تعیین فقهی مکان‌‌های احرام، از مهم‌ترین آن است. در مجامع روایی اهل بیت (ع) و اهل سنت به روشنی بر احرام، در مکان‌‌های پنج‌گانه ویژه، تصریح شده است. افزون بر این موارد، به استناد صحیح عمر بن یزید، صحیح جمیل بن دراج و دیگر روایات، از ادنی‌الحل نیز در چند صورت می‌توان برای حج و عمره احرام بست. این مرز فرضی مکه مکرمه، که از دیرباز در 45 کوه محیط بر مکه علامت‌گذاری شده، یکی از مواقیت است که در برخی موارد خاص یا اضطراری، می‌توان از آنجا احرام بست. مشهور فقیهان امامیه، حداقل در چهار مورد، حکم به صحت جواز احرام از ادنی‌الحل نموده‌اند: عمره‌گزاران ساکنانِ مکه، عمره‌گزاران زائر و مجاور مکه، کسانی که از میقات‌های اصلی یا هم‌راستای آنها عبور نکرده‌اند و کسانی که به سبب وجود مانع، فراموشی یا جهل، از میقات‌ها گذشته و امکان بازگشت ندارند.
)