در ایام حج و عمره، بیشترین اتهامی‌که از جانب مخالفان تقریب اسلامی در حرمین شریفین مکه و مدینه به مسلمانان پیرو مکتب اهل‌بیت(ع) وارد شده و می‌شود اتهام ناسزاگویی (سب) به صحابه است، این در حالی است که منابع تاریخ اسلام نشان می دهد انگارۀ سب شخصیت های اسلامی موضوعی است که از جانب مخالفان ائمۀ شیعه(ع)آغاز و به آن دامن زده شده و ضروری است واقع امر روشن شود لذا سؤال اینجاست که ناسزاگویی آشکار با نام و نشان نسبت به اهل‌بیت(ع)و صحابه اولین بار توسط چه کسانی و چگونه در ایام حج و حرمینشریفین ترویج شد؟علل و عوامل آن چه بود؟و چه تاثیراتی یر جامعه اسلامی‌نهاد؟ این تحقیق با روش توصیف و تحلیل منابع دست‌اول تاریخ سده اول اسلامی به این داده‌ها رسید که نخستین بار بدعت ترویج ناسزاگویی نسبت به امیرالمومنین‌علی(ع) توسط خلیفگان و امرای اموی و زبیری در ایام حج و حرمینشریفین آغاز شد و اهداف آن ها از این بدعت علاوه بر بیرون راندن رقیب سیاسی ، مقابلۀ با اسلام حقیقی و احیای ارزش‌های جاهلی بود و خروجی آن، عادی سازی ناسزاگویی به امیرالمومنین علی(ع) در حج و حرمین شریفین از سال 41 تا 99،ترویج اندیشه ناصبی‌گری و گسترش فرهنگ ناسزاگویی در جامعه اسلامی بود.
)