1
استادیار گروه الهیات، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
2
دانشجوی کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه یاسوج
چکیده
موضوع حج گزاردن با گرفتن مال از فرزند همواره مورد بحث فقها بوده است. برخی ادله روایی، تصرف پدر را تنها در مال فرزند صغیر جایز دانسته؛ اما برخی روایات بر عمومیت تصرف دلالت دارد و به نوعی با روایات دسته اول در تعارض است و نتیجه‌اش این است که اگر پدر نیاز دارد می‌تواند از باب نفقه، مال فرزند را بردارد؛ ولی اگر نیاز ندارد، به دلیل عمومات «لا یحل مال امرئ مسلم» و تراضی شرط‌شده در آیه «... لاَ تَأْکُلُوا أَمْوَالَکُمْ بَینَکُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاَّ أَنْ تَکُونَ تِجَارَهً عَنْ تَرَاضٍ مِنْکُمْ...»، (نساء: 29) مجاز به برداشت مال نیست؛ اما در خصوص حج واجب نیز پدر می‌تواند از باب ولایت در تصرفی که دارد، به عنوان قرض از مال فرزند صغیر برای حج واجب استفاده کند.
مقاله حاضر، با روش توصیفی - تحلیلی به دنبال حل تعارض میان دو دسته روایات است. همچنین با بررسی کلام فقهای موافق و مخالف و نیز تجزیه و تحلیل ادله هر گروه، به واکاوی ابعاد مختلف مسئله پرداخته است.
)