بقیع به عنوان آرامستان تاریخی مسلمانان از اهمیت خاصی برخوردار بود و از همان آغازین سالهای هجرت پیامبر(ص) به مدینه، از این رو که برخی از صحابه بزرگ در آن دفن شدند جایگاه ویژه ای یافت. تأکید رسول خدا(ص) و اقدام عملی آن حضرت بر زیارت قبور بقیع و نیز دیگر معصومان(ع)، موجب اهتمام مسلمانان به تکریم و زیارت مدفونان در بقیع در طول قرون اسلامی بوده است. این مقاله که به روش توصیفی – تحلیلی سامان یافته است در پاسخ به این سؤال شکل گرفته که: آئین زیارت بقیع در سنت و سیره معصومین(ع) از زمان پیامبر(ص) تا امام رضا(ع) چگونه بوده است؟ علت انتخاب این بازه زمانی حضور ائمه اطهار در مدینه و بازتاب سیره و سنت آنان در منابع در زیارت بقیع بوده است. برآیند مقاله حاکی از آن است که زیارت بقیع از همان زمان دفن نخستین صحابه، مورد اهتمام رسول خدا(ص)، و دیگر معصومان بوده است و آنان افزون بر ذکر فضیلت زیارت بقیع، نسبت به تکریم مدفونان در آن نیز اقدام عملی داشته اند.